Doorgang door het Panama kanaal
Door: Piet
Blijf op de hoogte en volg An en Piet Helling
06 April 2013 | Panama, Panama-stad
Hallo allemaal,
Eindelijk is het dan zover: de doorgang door het Panama kanaal. Voordat het zover was kregen we veel informatie. Dus toen het moment daar was, hing iedereen half overboord om vooral maar niets te missen!
Een stel krachtpatsers op de fiets ging bij de eerste sluis van boord om de tocht, door langs het Panama Kanaal, op de fiets te voltooien. Je kon ze hiervoor sponseren, de opbrengst ging naar het Kankerfonds. Helaas liep het niet helemaal volgens plan, maar daar straks meer over.
Op de foto kun je zien wat een enorme klus in het begin van de vorige eeuw is geklaard. Ongeveer 80 km dwars door de jungle een verbinding tot stand te brengen, das niet niks! Zeker niet met het ontbreken van de moderene technieken van vandaag de dag.
Vele gevaren zoals ziekten, muggen, anaconda’s lagen op de loer en hebben dan ook veel slachtoffers gemaakt.
In eerste instantie zijn de Fransen in 1880 begonnen, maar door grote tegenslagen, financieel mismanagement, ziekten etc., flopte het project.
Maar na de zelfstandigheid van Panama en in samenwerking met de Amerikanen, is de klus in augustus 1914 geklaard.
Het Panamakanaal verbindt de Caribische Zee met de Pasific. Sinds de opening in 1914 hebben meer dan 1 miljoen boten gebruik van het Kanaal gemaakt.
Ons cruiseschip met ongeveer 2.000 personen en 1.000 personeelsleden moet ongeveer $ 400.000 betalen voor de doortocht. Dat is dus KASSA!
Het is vreselijk veel geld maar als je via Cape Horn moet varen, dan ben je meer kwijt en ook in tijd scheelt het aanmerkelijk.
Het grote probleem met het graven van het Panama Kanaal waren de meren in het gebied. Namelijk 2 meren op verschillende hoogtes. Dat hebben zij opgelost door verschillende sluizen aan te leggen.
De doortocht nam een hele dag in beslag. Vier locomotieven aan weerskanten van de boot begeleidden ons d.m.v. kabels aan het schip door de sluizen, op vele plekken nauwelijks een handbreedte van de wal. De locomotieven hielden ons van de wal . Het schip ging op eigen vermogen zeer zachtkens voorwaarts.
Dan gaan de sluisdeuren dicht en de watermassa komt in alle hevigheid naar binnen en op diverse plekken ook weer in alle hevigheid naar buiten. Heel ingenieus.
Het landschap is puur natuur en ongerept en nog steeds in ontwikkeling. De meren met hun vertakkingen zijn imposant. En ons wielerteam van 4 leden, nog steeds op de fiets met veel bravour hebben wij soms in beeld.
Maar op een gegeven moment waren ze uit beeld. Kan gebeuren, plasstopje of iets dergelijks. Zeemleren lapjes of biefstukjes kwamen niet ter sprake. Echte die hards! Alles op de oude vertrouwde manier.
Maar bij de laatste sluis was het team nog niet aangekomen. En onze captain Sarah werd gesommeerd om voort te maken want de andere boten achter ons wilden ook door. Ten einde raad nam Sarah het besluit toch weer het ruime sop te kiezen met de afspraak dat het wielerteam naderhand met een speedboot aan boord zou worden gebracht.
Inmiddels ware de golven wat onstuimiger geworden. En inderdaad na ongeveer een half uur kwam een snelle boot langszij met onze helden aan boord en de fietsjes achter op het dek. Maar de golven waren ontembaar en onze helden konden helaas niet aan boord komen. Na diverse pogingen zijn ze weer teruggevaren naar Panama en verblijven daar. Op 4 april vliegen zij naar ons toe in Barbados. Wat een avontuur he?
Inmiddels 4 dagen later in Barbados is het Wielerteam hereenigd met ons. Een aller hartelijkst weerzien, zoals je op de foto's kunt zien!
Tot het volgende verslag! Dan zit het er bijna op! Met gemengde gevoelens! Avonturen beleven, elke dag weer wat nieuws, maar het gemis van de kinderen, kleinkinderen, oma, Max en jullie!
Tot verslag Curacao…
Liefs Piet en An
Eindelijk is het dan zover: de doorgang door het Panama kanaal. Voordat het zover was kregen we veel informatie. Dus toen het moment daar was, hing iedereen half overboord om vooral maar niets te missen!
Een stel krachtpatsers op de fiets ging bij de eerste sluis van boord om de tocht, door langs het Panama Kanaal, op de fiets te voltooien. Je kon ze hiervoor sponseren, de opbrengst ging naar het Kankerfonds. Helaas liep het niet helemaal volgens plan, maar daar straks meer over.
Op de foto kun je zien wat een enorme klus in het begin van de vorige eeuw is geklaard. Ongeveer 80 km dwars door de jungle een verbinding tot stand te brengen, das niet niks! Zeker niet met het ontbreken van de moderene technieken van vandaag de dag.
Vele gevaren zoals ziekten, muggen, anaconda’s lagen op de loer en hebben dan ook veel slachtoffers gemaakt.
In eerste instantie zijn de Fransen in 1880 begonnen, maar door grote tegenslagen, financieel mismanagement, ziekten etc., flopte het project.
Maar na de zelfstandigheid van Panama en in samenwerking met de Amerikanen, is de klus in augustus 1914 geklaard.
Het Panamakanaal verbindt de Caribische Zee met de Pasific. Sinds de opening in 1914 hebben meer dan 1 miljoen boten gebruik van het Kanaal gemaakt.
Ons cruiseschip met ongeveer 2.000 personen en 1.000 personeelsleden moet ongeveer $ 400.000 betalen voor de doortocht. Dat is dus KASSA!
Het is vreselijk veel geld maar als je via Cape Horn moet varen, dan ben je meer kwijt en ook in tijd scheelt het aanmerkelijk.
Het grote probleem met het graven van het Panama Kanaal waren de meren in het gebied. Namelijk 2 meren op verschillende hoogtes. Dat hebben zij opgelost door verschillende sluizen aan te leggen.
De doortocht nam een hele dag in beslag. Vier locomotieven aan weerskanten van de boot begeleidden ons d.m.v. kabels aan het schip door de sluizen, op vele plekken nauwelijks een handbreedte van de wal. De locomotieven hielden ons van de wal . Het schip ging op eigen vermogen zeer zachtkens voorwaarts.
Dan gaan de sluisdeuren dicht en de watermassa komt in alle hevigheid naar binnen en op diverse plekken ook weer in alle hevigheid naar buiten. Heel ingenieus.
Het landschap is puur natuur en ongerept en nog steeds in ontwikkeling. De meren met hun vertakkingen zijn imposant. En ons wielerteam van 4 leden, nog steeds op de fiets met veel bravour hebben wij soms in beeld.
Maar op een gegeven moment waren ze uit beeld. Kan gebeuren, plasstopje of iets dergelijks. Zeemleren lapjes of biefstukjes kwamen niet ter sprake. Echte die hards! Alles op de oude vertrouwde manier.
Maar bij de laatste sluis was het team nog niet aangekomen. En onze captain Sarah werd gesommeerd om voort te maken want de andere boten achter ons wilden ook door. Ten einde raad nam Sarah het besluit toch weer het ruime sop te kiezen met de afspraak dat het wielerteam naderhand met een speedboot aan boord zou worden gebracht.
Inmiddels ware de golven wat onstuimiger geworden. En inderdaad na ongeveer een half uur kwam een snelle boot langszij met onze helden aan boord en de fietsjes achter op het dek. Maar de golven waren ontembaar en onze helden konden helaas niet aan boord komen. Na diverse pogingen zijn ze weer teruggevaren naar Panama en verblijven daar. Op 4 april vliegen zij naar ons toe in Barbados. Wat een avontuur he?
Inmiddels 4 dagen later in Barbados is het Wielerteam hereenigd met ons. Een aller hartelijkst weerzien, zoals je op de foto's kunt zien!
Tot het volgende verslag! Dan zit het er bijna op! Met gemengde gevoelens! Avonturen beleven, elke dag weer wat nieuws, maar het gemis van de kinderen, kleinkinderen, oma, Max en jullie!
Tot verslag Curacao…
Liefs Piet en An
-
06 April 2013 - 15:23
Desiree En Willem:
Lieve An en Piet,
We missen de foto's die jullie ongetwijfeld gemaakt hebben bij deze mooie trip door het Panamakanaal!
We wachten geduldig af. De laatste loodjes breken nu inderdaad aan. Maar om al jullie geliefden weer te zien is dan ook wel weer helemaal geweldig.
Geniet nog maar even lekker!!
Groet van Willem en Desiree -
06 April 2013 - 15:24
Desiree:
Ja nu zijn ze er! We gaan ze gauw bekijken!
Groeten Willem en Desiree -
06 April 2013 - 15:29
Desiree:
Nee toch niet dus misschien later?
Groet, Willem en Desiree -
06 April 2013 - 15:30
An En Piet Helling :
Lieve allemaal,
De foto's houden jullie nog even te goed. Het lukte niet met uploaden. Ga straks nog een poging wagen, want ze zijn zeker de moeite waard!
Renate -
06 April 2013 - 18:36
Jan En Netteke Buisman:
Lieve An en Piet
Wat genieten we steeds weer van jullie reisverhalen
De tocht door het Panamakanaal was echt top en fijn ook dat de fietsers zich weer bij jullie
aangesloten hebben. Hebben jullie daar geen walvissen gezien?
Geniet verder van deze reis. Oma de kinderen en kleinkinderen doen dat ook hoor
Liefs Jan en Netteke -
07 April 2013 - 05:53
Henny En Elly:
Hoi Piet en An
Wat maken jullie veel mee, zeg. Wat zal dat indrukwekkend geweest zijn.
Vond het een hele mooie foto reportage!
We genieten volop van jullie belevenissen...
Nog heel veel plezier geweest tijdens de laatste "loodjes"
Hen en El -
07 April 2013 - 14:02
Willem:
hallo an en pietje,
het panamakanaal ja...das een belevenis opzich....ik zelf ben er ook 2 x doorgevaren en ik vind het nog steeds de mooiste beleving en die doorvaart vergeet je nooit meer....zo imposant!!!!
ik ga jullie nu toch wel missen hoor.....
vooral op tennis gebied.....
groetjes en geniet nog maar een hele tijd.
willem en ria. -
08 April 2013 - 00:01
Netty En Piet Kalle:
Hallo An en Piet,
Wat een geweldige belevenis moet dat zijn om zo'n schitterende cruise te maken en zo enorm veel te zien en beleven. Wij vinden het al fantastisch om jullie reisverslagen en foto's te ontvangen waardoor we jullie op de voet kunnen volgen en van al het fraaie mogen mee genieten.
Het zal wel even afkicken worden als jullie zondag weer gewoon door Ermelo lopen en An weer zelf achter het fornuis moet. En ............. waarschijnlijk gaat koken uit een Spaans kookboek en dat jij dat alles muzikaal gaat begeleiden op je gitaar.
Wij wensen jullie nog een paar heeeeeel mooie dagen toe en nogmaals dank voor jullie leuke verslagen.
Netty & Piet -
08 April 2013 - 03:50
Maarten En Antoinette:
Hallo jongens, Geweldig dat Panama Kanaal, het staat ook hoog op onze lijst!
Wij zijn gisteren weer thuis gekomen en vandaag dus weer aan het werk.
Voor jullie nog een kleine week en dan zit het er ook weer op. Ik ben heel benieuwd hoe jullie het te veel aan bagage gaan oplossen! En het zal inderdaad weer even wennen worden.
Kijken uit naar nieuws over jullie huis!
Veel liefs en groetjes, jullie (part) reisgenoten Maarten en Antoinette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
